Om de natuurlijke affiniteit van hout om vuur te vatten te verminderen, hebben mensen verschillende technieken ontwikkeld om de weerstand ervan gedurende duizenden jaren te verbeteren. Product-Proof heeft vele verschillende methoden ontwikkeld om het hout in gebouwen te beschermen tegen brand. De oplossingen gaan van plantaardige brandvertragende vloeistofften over was/wax en coatings tot op aardolie gebaseerde lakken en verven.
Interessant is dat een van de oudste en meest effectieve methoden om hout tegen vuur of brand te beschermen is vuur zelf! Het proces van het gedurende korte tijd aanbrengen van warmte en vuur op de buitenkant van een houtproduct verandert zowel de celstructuur als de thermodynamische geleidbaarheid van het hout.
Chemisch gezien kunnen we stellen dat hout bestaat uit twee componenten: cellulose en lignine. Cellulose is wat de boom doet groeien. Het is de samenstelling die een jong plantgoed zijn flexibele sterkte geeft. De bladeren en verse scheuten bestaan voornamelijk uit cellulose. Lignine wordt als het ouder wordt in het boomstructuur gedeponeerd en de lignine is hard, taai en broos. Een oude boomstam zou een veel hoger percentage lignine bevatten dan een verse scheut aan het uiteinde van een tak.
Wanneer je hout verbrandt, verdampt en verbrandt de zachtere meer reactieve cellulose, terwijl het moeilijker wordt om de hardere lignine te verbranden. Bovendien kost het veel meer warmte om de lignine opnieuw te laten ontbranden. Bovendien fungeert de buitenlaag van verkoold hout als een isolator.
Wanneer we het oppervlak van een gevelbekleding of hekwerk verkolen het verbranden we eigenlijk de buitenste cellulose. Wat achterblijft is de zwart geworden lignine. Om de verkoolde houten gevelbeplating of hekwerk opnieuw te ontsteken vereist dit veel hogere temperaturen en een veel langer contact met een vlambron.
Een voorbeeld uit de praktijk. Als je een kampvuur aansteekt en als de houtblokken half verbrand zijn gaat het vuur uit. Als je later terugkomt en deze houtskool opnieuw probeert aan te steken, is het eigenlijk veel moeilijker om ze in vuur en vlam te krijgen, omdat ze geen gemakkelijk te ontsteken celluloseverbindingen meer hebben.